Za to, że wiemy dokąd Wisła płynie

I gdzie się mieści Tatr najwyższy grzbiet,

I jakie nosił król Sobieski imię,

Że „rzekę” trzeba pisać przez „er zet”...

Za to, że wiemy, co Kopernik zdziałał

Ile to jest siedem razy trzy...

Gdzie Rzym, gdzie Krym, gdzie

Niedźwiedzica Mała...

Że rok ma trzysta sześćdziesiąt pięć dni...

(...)

Za to wszystko, co jeszcze dla nas tajemnicą

(Przed nami jeszcze sporo szkolnych lat),

za to składamy Wam dziś wiele życzeń,

z nimi jesienny, najpiękniejszy kwiat!

Tadeusz Śliwiak